گیاهان دارویی درمان کننده بیماری پسوریازیس

پسوریازیس یکی از بیماری های پوستی است که بسیاری از افراد با آن درگیراند. بروز این نوع بیماری معمولا در ناحیه آرنج، زانوها و کف سر می باشد.  تاکنون هیچ درمان قطعی برای این عارضه پوستی کشف نشده اما تا حدی قابل کنترل است.

گیاهان دارویی درمان کننده پسوریازیس

برخی گیاهان دارویی برای این بیماری به عنوان درمانی استفاده می شوند. با استفاده از این داروها می توانید عارضه های ناشی از این بیماری را کاهش و از التهاب بیشتر جلوگیری کند. به طور مثال از ویژگیهای گیاه آلوئه ورا، خواص ضدباکتری و ضدالتهابی آن است. از این گیاه برای ترمیم پوست استفاده شده و از عفونت و تجمع باکتری ها جلوگیری می کند.  

طبق اعلام "مرکز ملی آمریکا برای سلامت مکمل و فراگیر"(NCCIH)، برخی شواهد حاکی از تأثیر آلوئه ورا در تسکین پسوریازیس است. روش‌های مختلفی برای بهره‌مندی از خواص آلوئه ورا وجود دارد اما برای تسکین پسوریازیس می‌توان مقداری از ژل آلوئه ورا را به طور مستقیم روی مناطق آسیب دیده پوست ناشی از پسوریازیس قرار داد.

از گیاه نیل می توان به عنوان تسکین بیماری های پوستی ناشی از پسوریازیس استفاده کرد. نیل یک گیاه چینی است که طبق تحقیقات دارویی درمان کننده شناخته می شود.

با مطالعه بر روی 24 فرد مبتلا به پسوریازیس مشخص شد که تاثیرات آن قابل توجه بوده و نتیجه رضایت بخشی را به همراه داشته است. طبق مقایسه ای که بین این دارو و سایر داروها از نظر تاثیرگذاری انجام شد مشخص گردید می توان از آن برای درمان عارضه پوستی پسوریازیس استفاده کرد. به این صورت که این افراد هم‌چنین سطوح پایین‌تری اینترلوکین -۱۷ را که نشانه التهاب در افراد مبتلا به پسوریازیس است، داشتند.

علاوه بر این گیاه دیگری موسوم به انگور اورگن نیز از گزینه هائیست که گفته می شود در بهبود این عارضه پوستی نقش دارد. انگور اورگن از دیگر گیاهانی است که برای درمان پسوریازیس از آن استفاده می شود. این گیاه از درختچه ماهونیا می روید و گیاهی گلدار است.

گیاهان دیگری نظیر چریش، آب پنیر شیرین، کپسایسین، کورکومین، فندق افسون‌گر، عصاره شیرین بیان و قاصدک نیز هستند و می توان از آنها برای درمان بیماری پوستی پسوریازیس کمک گرفت. تاثیر این گیاهان برای درمان و کنترل این بیماری تایید شده است. اما متاسفانه هنوز درمان قطعی و کاملی برای این بیماری وجود ندارد.

منبع: خبرگزاری پانا

شکل گیری عادات در مغز چگونه است؛ تفاوت عادت و روتین

 

 

هر روز بسیاری از کارهای خود را از سر عادت انجام می‌دهیم، مثلا مسیر برگشت به خانه را طی می‌کنیم یا هنگام شستن دست‌ها مجبور نیستیم فکر کنیم که در هر مرحله باید چه کاری بکنیم. ناتوانی در تغییر حالت کارهای عادتی به کارهای آگاهانه می‌تواند زمینه‌ساز اعتیاد و اختلال وسواس فکری‌عملی شود. در ادامه با بررسی پژوهشی شکل گیری عادات در مغز را توضیح می‌دهیم و سپس تفاوت‌های عادت و روتین را بیان می‌کنیم.

سازوکار شکل گیری عادات در مغز چیست؟

پژوهشی در حوزه علوم اعصاب، مواد شیمیایی مغز و مسیر عصبی درگیر برای تغییر میان رفتار عادتی و تصمیم‌گیری آگاهانه را مشخص کرده است. این پژوهش نشان می‌دهد که چگونه عادت‌ها رفتار ما را کنترل می‌کنند.

این مطالعه نشان می‌دهد که مدارهای مغزیِ مربوط به عادت‌ها و کارهای هدفمند در قشر اوربیتوفرونتال (بخش تصمیم‌گیری در مغز) با هم رقابت می‌کنند و مواد شیمیایی عصبی‌ای به‌نام اندوکانابینوئید (endocannabinoids) مانند ترمزی برای مدارهای کارهای هدفمند هستند و موجب می‌شوند که عادت‌ها کنترل را به دست بگیرند و ما بر اساس عادت‌هایمان عمل کنیم.

اندوکانابینوئیدها گروهی از مواد شیمیایی هستند که به‌طور طبیعی در بدن انسان و سایر جانوران تولید می‌شوند. گیرنده‌های اندوکانابینوئیدها در سرتاسر بدن و مغز وجود دارند و سیستم اندوکانابینوئید در فرایندهای فیزیولوژیکی فراوانی مانند اشتها، احساس درد، خلق‌وخو و حافظه نقش دارد.

قشر اوربیتوفرونتال مغز در دریافت و ارسال اطلاعات برای کارهای هدفمند نقش مهمی دارد و افزایش فعالیت نورون‌ها در قشر اوربیتوفرونتال موجب افزایش کارهای هدفمند می‌شود. وقتی فعالیت این ناحیه مغز کاهش می‌یابد، کارهای هدفمند مختل می‌شوند و ما بر عادت‌هایمان تکیه می‌کنیم.

پس به‌طورخلاصه می‌توان گفت که وقتی قشر اوربیتوفرونتال آرام می‌شود، عادت کنترل را به دست می‌گیرد.

قشر اوربیتوفرونتال، بخش مهمی از مغز برای انتقال اطلاعات در کارهای هدفمند است.

اندوکانابینوئیدها فعالیت نورون‌ها را کاهش می‌دهند، بنابراین پژوهشگران این فرضیه را مطرح کردند که ممکن است اندوکانابینوئیدها قشر اوربیتوفرونتال را آرام کنند یا فعالیت آن را کاهش دهند و در نتیجه موجب کاهش توانایی انجام کارهای هدفمند شوند. در این پژوهش به‌ویژه روی نورون‌هایی تمرکز کردند که از قشر اوربیتوفرونتال به جسم مخطط پشتی‌میانی (dorsomedial striatum) کشیده شده‌اند.

پژوهشگران برای آزمایش فرضیه‌شان درباره نقش اندوکانابینوئیدها، گیرنده اندوکانابینوئید خاصی به‌نام کانابینوئید نوع ۱ را در مسیر قشر اوربیتوفرونتال به جسم مخطط حذف کردند. موش‌هایی که این گیرنده را نداشتند، برایشان عادتی شکل نگرفت. این مسئله نقش مهم اندوکانابینوئیدها و مسیر قشر اوربیتوفرونتال به جسم مخطط نشان می‌دهد.

کاربرد عملی این پژوهش

شاید شناسایی مواد شیمیایی و مسیر عصبی مؤثر بر شکل گیری عادات در مغز بتواند در یافتن روش درمانی جدیدی برای بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری‌عملی یا اعتیاد مؤثر باشد. این درمان می‌تواند دارویی یا رفتاردرمانی باشد. البته هنوز به پژوهش‌های بیشتری نیاز داریم.

عادت و روتین چه هستند؟

به‌گفته دکتر بنجامین گاردنر (Benjamin Gardner)، پژوهشگری در دانشگاه کینگز لندن، «عادت با ایجاد محرک برای انجام رفتاری عمل می‌کند که با اندکی تفکر آگاهانه یا بدون آن انجام می‌شود.» عادت نوعی یادگیری است. با ایجاد یک عادت، مغز ما ذهن را آزاد می‌کند تا بدون تفکر کارهای دیگری را انجام بدهد.

در کودکی باید به ما بگویند که پس از استفاده از توالت دست‌هایمان را بشوییم. کودکان باید روی عمل بازکردن شیر آب، مالیدن صابون و کف‌کردن آن و آب‌کشی دست‌ها تمرکز کنند. ولی بزرگ‌سالان این کار را ناخودآگاه انجام می‌دهند و می‌توانند در زمان انجام مراحل شستن دست به چیزهای دیگری فکر کنند.

روتین شامل کارهایی است که نیازمند تمرکز، بررسی و تلاش بیشتری هستند و به تفکر آگاهانه نیاز دارند، مانند تمیزکردن خانه یا نوشتن خاطرات. روتین «کارهایی است که منظم تکرار می‌شوند.»

آیا شرطی‌شدن موجب شکل‌گیری عادت می‌شود؟

در بعضی از کتاب‌های خودیاری ادعا می‌شود که عادت‌ها صرفا با ارائه پاداش برای رفتاری مشخص شکل می‌گیرند. در رفتارگرایی این ادعاها بر اساس پژوهش‌هایی مطرح می‌شوند که در آنها به حیوانی آزمایشگاهی مانند موش می‌آموزند مسیری پرپیچ‌وخم را برای جست‌وجوی غذا به خاطر بسپارد. گرچه این شکل از یادگیری، که شرطی‌شدن فعال (operant conditioning) نام دارد، برای موش در مسیری پرپیچ‌وخم مؤثر است، برای انسان‌ها در دنیای واقعی کاربردی ندارد، زیرا در زندگی واقعی در قفس و مسیرهای پرپیچ‌وخم اسیر نشده‌ایم و می‌توانیم رفتارهایمان را مدیریت کنیم.

انگیزه چیست؟

سال‌ها فکر می‌کردیم که «اصل لذت» زیگموند فروید پایه و اساس انگیزه انسان است. او عقیده داشت که رفتار از میل به رسیدن به لذت و اجتناب از رنج ناشی می‌شود. رفتارگرایانی مانند بی‌اف اسکینر هم عقیده داشتند که تقویت و تنبیه موجب رفتار شرطی می‌شود.

ولی امروزه می‌دانیم که انگیزه با لذت و رنج ایجاد نمی‌شود، بلکه از نظر عصب‌شناسی میل به فرارکردن از رنج و ناراحتی است. تمام رفتارهای انسان، حتی اشتیاق برای انجام کاری لذت‌بخش، با رنج تحریک می‌شوند. این مسئله پاسخ هموستاتیک (homeostatic response) نام دارد.

مغز ما از طریق ناراحتی، جسم را وادار می‌کند کاری را که مغز می‌خواهد انجام بدهد. وقتی احساس سرما می‌کنیم، لباس گرم می‌پوشیم و وقتی گرسنه‌ایم، غذا می‌خوریم. آیا احساس گرما یا خوردن غذا موجب لذت می‌شود؟ بله. ولی این احساس خوب زمانی ایجاد می‌شود که با احساس ناخوشایندی که ما را به اقدام تحریک می‌کند وادار به انجام کاری می‌شویم.

همین قانون درباره ناراحتی روانی نیز صادق است. وقتی احساس تنهایی، بی‌حوصلگی یا تردید می‌کنیم، برای برطرف‌کردن ناراحتی روانی خود اقدام می‌کنیم. مثلا به دیدار دوستی می‌رویم تا از تنهایی رها شویم یا وقتی بی‌حوصله هستیم، برنامه‌ای را در تلویزیون تماشا می‌کنیم، زیرا می‌خواهیم از این احساسات ناخوشایند فرار کنیم.

تفاوت عادت و روتین چیست؟

اگر رنج و ناراحتی انگیزه همه رفتارها باشد، عادت و روتین باید از یک قانون پیروی کنند. اینکه چگونه و در چه زمانی از انجام‌دادن یا انجام‌ندادن کاری احساس ناراحتی می‌کنیم، برای درک تفاوت عادت و روتین ضروری است.

کارهایی مانند شستن لباس‌ها برایمان آزاردهنده هستند و همچنان در فکر آنها هستیم تا اینکه حس ناخوشایند انجام‌ندادنشان آزاردهنده می‌شود. ولی اگر یک پری جادویی ظاهر شود و به شما بگوید که لباس‌ها را می‌شوید و اتو می‌کند، با خوشحالی باقی روزتان را سپری می‌کنید. مغز چنین پری جادویی‌ای درون خود دارد. این پری جادویی «موکول‌کردن کارها به آینده» است.

وقتی کاری را به آینده موکول می‌کنیم، برای مدتی مجبور نیستیم آن را انجام دهیم. این نشانه آشکاری است که آن کار روتین است.

فرض کنید که می‌خواهید دست‌هایتان را بشویید و ناگهان آب قطع می‌شود. اگر به این کار عادت کرده باشید، انجام‌ندادن آن حسی عجیب یا حتی ناخوشایند به شما می‌دهد. حتی اگر پری جادویی ظاهر شود و به شما بگوید دستهایتان تمیز شده‌اند و نیازی به شستن آنها ندارید، روزها یا حتی هفته‌ها طول می‌کشد تا این عادت را ترک کنید.

یا مثلا وقتی که به‌دلیلی مانند تعمیرات در ساختمان محل زندگی‌تان آب دست‌شویی قطع شود و مجبور شوید از سینک آشپزخانه برای شستن دست‌ها استفاده کنید، با اینکه می‌دانید شیر دست‌شویی کار نمی‌کند، هر روز از سر عادت آن شیر را باز می‌کنید. می‌دانید که شیر آب کار نمی‌کند، ولی بدون فکرکردن باز هم این کار را انجام می‌دهید.

وقتی عادتی را انجام نمی‌دهیم، حس ناخوشایندی پیدا می‌کنیم، دقیقا برعکس روتین. همین است که خیلی‌ها عادت را با روتین اشتباه می‌گیرند. آنها انتظار دارند روتین نیز بدون تلاش انجام شود، در حالی‌ که تنها چیز آسان درباره روتین فرارکردن از آن است. ما به‌راحتی انجام‌ندادن کار پرزحمتی مانند شستن لباس‌ها را فراموش می‌کنیم، چون شستن لباس‌ها روتین است و به تلاش و زحمت نیاز دارد.

بنابراین به‌طور خلاصه می‌توان گفت:

• «عادت» رفتاری است که بدون فکر یا با اندکی فکر انجام می‌شود و «روتین» مجموعه‌ای از کارهایی است که به‌طور منظم انجام می‌شوند.
• فقط بعضی از رفتارها می‌توانند به عادت تبدیل شوند.
• ابتدا باید کارهایی را که می‌توانند به عادت تبدیل شوند به روتین تبدیل کنیم.
• روتین مانند عادت ناخودآگاه انجام نمی‌شود، بنابراین باید زمانی را به انجام آن اختصاص دهیم.
• اگر بتوانیم روتین را بدون فکرکردن آگاهانه یا با اندکی فکرکردن انجام دهیم، به عادت تبدیل می‌شود.
• نمی‌توان کارهای سخت را به عادت تبدیل کرد. بعضی از کارها روتین باقی می‌مانند و نمی‌توان آنها را راحت و بدون زحمت انجام داد.

شما متوجه تفاوت عادت‌ها و روتین‌ها در زندگی‌تان هستید؟ چطور متوجه این تفاوت شدید؟ روش شما برای تبدیل روتین به عادت (درصورت امکان) چیست؟

 

منبع : سایت چطور 

۱۰ خوراکی سرشار از کلسیم که هیچکدام لبنی نیستند!

 

درست است که تا صحبت از کلسیم می‌شود، یاد شیر، پنیر و ماست می‌افتیم، اما منابع غیر لبنی زیادی هم برای تأمین کلسیم به خوبی کار می‌کنند؛ از چیا سید و کنجد گرفته تا غذا‌های دریایی مانند ساردین.

کلسیم برای سلامتی استخوان، ناخن‌ها و دندان‌ها نقش مهمی ایفا می‌کند. همچنین در سلامتی قلب، عملکرد عضلات و سیگنال‌های عصبی نقش مهمی دارد. مقدار روزانه مصرف کلسیم برای بیشتر بزرگسالان ۱۰۰۰ میلی گرم است. اگرچه در زنان بالای ۵۰ سال و همه افراد بالای ۷۰ سال ۱۲۰۰ میلی گرم است. این در حالی است که به کودکان و نوجوانان بین ۴ تا ۱۸ سال توصیه می‌شود ۱۳۰۰ میلی گرم مصرف کنند.

درست است که تا صحبت از کلسیم می‌شود، یاد شیر، پنیر و ماست می‌افتیم، اما منابع غیر لبنی زیادی هم برای تأمین کلسیم به خوبی کار می‌کنند؛ از چیا سید و کنجد گرفته تا غذا‌های دریایی مانند ساردین.

۱. دانه‌های طبیعی

دانه‌های نیروگاه‌های کوچک تغذیه هستند. برخی از دانه‌ها از نظر کلسیم غنی هستند که از این بین می‌توانیم به خشخاش، کنجد و دانه چیا اشاره کنیم. دانه‌ها همچنین پروتئین و چربی‌های سالم دارند. به عنوان مثال، دانه‌های چیا سرشار از اسید‌های چرب امگا ۳ هستند و یا دانه کنجد مس، آهن و منگنز فراوانی دارد.

۲. ساردین و ماهی کنسرو شده

ساردین‌ها و ماهی‌های کنسرو شده به لطف استخوان‌های خوراکی آن‌ها کلسیم دارند. این ماهی‌های روغنی همچنین پروتئین با کیفیت و اسید‌های چرب امگا۳ دارند که برای قلب، مغز و پوست شما مفید هستند.

۳. لوبیا و عدس

لوبیا و عدس دارای فیبر، پروتئین و ریزمغذی‌ها هستند. آن‌ها همچنین دارای مقدار زیادی آهن، روی، منیزیوم و پتاسیم هستند. لوبیا و عدس دارای کلسیم هم هستند و منبع خوبی برای کلسیم به شمار می‌روند.

جالب است بدانید که لوبیا یکی از دلایل سالم بودن رژیم‌های غذایی گیاهی است. تحقیقات نشان می‌دهد که لوبیا ممکن است به کاهش کلسترول بد (LDL) کمک کرده و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را کاهش دهد.

۴. بادام

از بین همه آجیل‌ها بادام از نظر کلسیم بالاترین است. بادام فیبر، چربی و پروتئین‌های سالم را تأمین می‌کند و منبع خوبی از منیزیوم، منگنز و ویتامین E است.

خوردن آجیل ممکن است به کاهش فشار خون، چربی بدن و سایر عوامل خطرناک متابولیک کمک کند، البته در صورتی که کم و بدون نمک مصرف شود.

 

حتما بخوانید : هر آنچه درباره سرطان لوزالمعده باید بدانید

 

۵. سبزیجات برگدار تیره

سبزیجات برگدار تیره فوق‌العاده سالم هستند و برخی از آن‌ها سرشار از کلسیم هستند. اسفناج و کلم کلسیم فراوانی دارند. اگر یک فنجان از آن‌ها در را بخورید، گویی یک چهارم نیاز روزانه خود را تآمین کرده‌اید.

۶. توفو

توفو از سویا تهیه شده است و دارای مقادیر فوق‌العاده‌ای از کلسیم است. در بسیاری از رژیم‌های گیاهخواری از توفو غذا‌های متنوعی درست می‌کنند که با ذائقه‌های مختلف سازگار است. توفو یک منبع خوب از کلسیم گیاهی است.

۷. انجیر

انجیر خشک سرشار از آنتی اکسیدان و فیبر است. همچنین انجیر خشک کلسیم بیشتری نسبت به سایر میوه‌های خشک دارد. همچنین انجیر مقادیر مناسبی از پتاسیم و ویتامین K را فراهم می‌کند.

۸. کلم بروکلی

یک فنجان کلم بروکلی منجمد ۸۷ میلی گرم کلسیم دارد. به گفته انستیتوی ملی سرطان در امریکا، رژیم غذایی سرشار از کلم بروکلی می‌تواند با کاهش خطر ابتلا به سرطان در ارتباط باشد. ترکیبات موجود در کلم بروکلی می‌تواند به جلوگیری از سرطان مثانه، پستان، روده بزرگ، کبد و معده کمک کند.

۹. کلم پیچ

فقط دو فنجان کلم خرد شده خام حدود ۱۸۰ میلی گرم کلسیم دارد. کلم‌ها هم کم کالری هستند و هم سرشار از آنتی اکسیدان هستند. در هر ۱۰۰ گرم فقط ۳۵ کالری دارد و برای یک رژیم غذایی سالم توصیه می‌شود. کلم خرد شده را به سالاد با سس خانگی اضافه کنید و یا آن را بخارپز کنید و میل کنید.

۱۰. شلغم

احتمالا شنیده باشید که کلسیم شلغم با شیر برابری می‌کند. یک شلغم طبیعی حاوی ۲۵۰ میلی‌گرم کلسیم است که تقریبا با یک فنجان شیر برابری می‌کند. همچنین خنثی کننده چربی‌ها و سرشار از آهن و مس است.

علاوه بر موارد فوق غلات و نان غنی شده با کلسیم، آبمیوه‌ها و سویای غنی شده هم نمونه‌های خوبی برای کلسیم هستند.

 

منبع : سایت اقتصاد آنلاین ، فرارو

هر آنچه درباره سرطان لوزالمعده باید بدانید

 

سرطان لوزالمعده در بافت‌های پانکراس  رخ می‌دهد ، که یک اندام حیاتی غدد درون ریز است و در پشت معده واقع شده است. پانکراس با تولید آنزیم هایی که بدن برای هضم چربی ها ، کربوهیدرات ها و پروتئین ها نیاز دارد، در هضم غذا نقش اساسی دارد.

پانکراس همچنین دو هورمون مهم تولید می‌کند: گلوکاگون و انسولین. این هورمون ها مسئول کنترل  متا بولیسم گلوکز (قند) هستند. انسولین به سلول‌ها کمک می‌کند تا گلوکز را متابولیزه کرده و انرژی تولید کنند و گلوکاگون در افزایش سطح گلوکز در هنگام کمبود آنها کمک می‌کند.

به دلیل موقعیت پانکراس، تشخیص سرطان پانکراس ممکن است دشوار باشد و اغلب در مراحل پیشرفته بیماری تشخیص داده می‌شود.

براساس انجمن سرطان آمریکا، سرطان لوزالمعده حدود 3 درصد از موارد تشخیص سرطان در ایالات متحده و 7 درصد مرگ های ناشی از سرطان را تشکیل می‌دهد.

علائم سرطان لوزالمعده

سرطان لوزالمعده اغلب تا زمانی که به مراحل پیشرفته بیماری نرسد ، علائمی نشان نمی‌دهد. به همین دلیل ، به طور معمول علائم اولیه سرطان لوزالمعده وجود ندارد.

حتی پس از رشد سرطان ، برخی از علائم رایج می توانند ظریف باشند. آنها عبارتند از:

• از دست دادن اشتها
• لاغری ناخواسته
• شکم (معده) یا کمردرد
• لخته شدن خون
• زردی (زردی پوست و چشم)
• افسردگی

سرطان لوزالمعده که گسترش می یابد ممکن است علائم قبلی را بدتر کند. در صورت گسترش سرطان ، ممکن است علائم و نشانه‌های دیگری از سرطان پیشرفته پانکراس را تجربه کنید.

 

حتما بخوانید : رژیم غذایی ضدالتهاب موجب بهبود علائم روماتیسم مفصلی می شود

 

باعث ایجاد سرطان لوزالمعده می‌شود!

علت سرطان لوزالمعده ناشناخته است. این نوع سرطان زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های غیرطبیعی در داخل پانکراس شروع به رشد کرده و تومور تشکیل می دهند.

به طور معمول ، سلول‌های سالم به تعداد متوسط ​​رشد می کنند و می‌میرند. در مورد سرطان ،تولید مقدار سلول‌های غیرطبیعی افزایش می یابد و این سلولها سرانجام سلول‌های سالم را تصاحب می‌کنند.

در حالی که پزشکان و محققان نمی دانند چه عواملی باعث تغییر در سلول‌ها می‌شود، اما آنها از برخی فاکتورهای مشترک که ممکن است خطر ابتلا به این نوع سرطان را در فرد افزایش دهد، اطلاع دارند.

دو فاکتور مهم خط جهش های ژنی  ارثی و جهش های ژنی اکتسابی هستند. ژن ها نحوه عملکرد سلول‌ها را کنترل می کنند ، بنابراین تغییر در این ژن ها ممکن است منجر به سرطان شود.

میزان بقای سرطان لوزالمعده

میزان بقا درصدی از تعداد افراد مبتلا به همان نوع و مرحله سرطان که هنوز زنده‌اند بعد از مدت زمان مشخص. این تعداد مدت زندگی افراد را نشان نمی‌دهد. در عوض، به شما کمک می‌کند تا میزان موفقیت درمان سرطان را ارزیابی کنید.

بسیاری از نرخ های بقا به عنوان یک درصد پنج ساله داده می‌شود. مهم است که به خاطر داشته باشید که نرخ بقا قطعی نیست. اگر در مورد این اعداد سوال دارید ، با پزشک خود صحبت کنید. میزان بقای پنج ساله سرطان موضعی پانکراس ۳۴ درصد است. سرطان پانکراس موضعی ، مراحل ۰ ، ۱ و ۲ است.

میزان بقای پنج ساله سرطان پانکراس منطقه ای که به ساختارهای مجاور یا غدد لنفاوی گسترش یافته است ، ۱۲درصد است. مراحل ۲ بی و ۳ در این گروه قرار می گیرند.

سرطان لوز المعده  دور یا سرطان مرحله ۴ که به سایر نقاط مانند ریه ها ، کبد یا استخوان ها گسترش یافته است ، میزان بقا ۳ درصد است.

مراحل سرطان لوزالمعده

با کشف سرطان پانکراس ، پزشکان احتمالاً آزمایشات دیگری را برای درک اینکه آیا سرطان گسترش یافته تا کجا انجام می دهند. آزمایشات تصویربرداری ، مانند اسکن PET ، به پزشکان کمک می‌کند تا وجود رشد سرطانی را تشخیص دهند. از آزمایش خون نیز ممکن است استفاده شود.

با این آزمایشات ، پزشکان در تلاشند تا مرحله سرطان را تعیین کنند. مرحله بندی به شما کمک می‌کند تا میزان پیشرفت سرطان را توضیح دهید. همچنین به پزشکان کمک می‌کند گزینه های درمانی را تعیین کنند.

پس از تشخیص ، پزشک مرحله ای را براساس نتایج آزمایش تعیین می‌کند: مرحله 1: تومورها فقط در پانکراس وجود دارند.مرحله 2: تومورها به بافت های شکمی یا غدد لنفاوی مجاور گسترش یافته اند.مرحله 3: سرطان به عروق اصلی و غدد لنفاوی گسترش یافته است.مرحله 4: تومورها به اندام های دیگر مانند کبد گسترش یافته اند.

مرحله 4 سرطان لوزالمعده

مرحله 4 سرطان لوزالمعده فراتر از محل اصلی به مکان های دوردست مانند سایر اندام ها ، مغز یا استخوان ها گسترش یافته است.

سرطان لوزالمعده غالباً در این اواخر مرحله تشخیص داده می‌شود زیرا تا زمانی که به مکان های دیگر گسترش پیدا نکند به ندرت علائم ایجاد می‌کند. علائمی که ممکن است در این مرحله پیشرفته تجربه کنید عبارتند از:

• درد در قسمت فوقانی شکم
• درد در پشت
• خستگی
• زردی (زردی پوست)
• از دست دادن اشتها
• کاهش وزن
• افسردگی

مرحله 4 سرطان پانکراس قابل درمان نیست ، اما روش های درمانی می توانند علائم را تسکین داده و از عوارض ناشی از سرطان جلوگیری کنند. این روش های درمانی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• شیمی درمانی
• درمان های تسکین دهنده درد
• جراحی  مجاری صفراوی
• استنت مجاری صفراوی
• جراحی  معده

میزان بقای پنج ساله برای مرحله 4 سرطان لوزالمعده 3 درصد است.

مرحله 3 سرطان لوزالمعده

مرحله 3 سرطان لوزالمعده توموری در پانکراس و احتمالاً مکان های مجاور آن است ، مانند غدد لنفاوی یا رگهای خونی. سرطان لوزالمعده در این مرحله به مکان های دور گسترش پیدا نکرده است.

سرطان پانکراس یک سرطان خاموش نامیده می‌شود زیرا اغلب تا رسیدن به مرحله پیشرفته تشخیص داده نمی‌شود. اگر علائم سرطان لوزالمعده در مرحله 3 را دارید ، ممکن است تجربه کنید.

• درد در پشت
• درد یا حساسیت در قسمت فوقانی شکم
• از دست دادن اشتها
• کاهش وزن
• خستگی
• افسردگی

سرطان مرحله 3 پانکراس به سختی قابل درمان است ، اما درمان ها می توانند از شیوع سرطان جلوگیری کرده و علائم ناشی از تومور را تسکین دهند. این درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• جراحی برای برداشتن بخشی از پانکراس (روش ویپل(شلاق زدن))
• داروهای ضد سرطان
• پرتو درمانی

میزان بقای پنج ساله برای مرحله 3 سرطان لوزالمعده 3 تا 12 درصد است.

اکثر افراد مبتلا به این مرحله از سرطان عود می کنند. این احتمالاً به این دلیل است که میکرومتاستازها ، یا مناطق کوچکی از رشد سرطان غیرقابل شناسایی ، به عنوان زمان تشخیص ، فراتر از پانکراس گسترش یافته اند.

مرحله 2 سرطان لوزالمعده

مرحله 2 سرطان لوزالمعده سرطانی است که در پانکراس باقی مانده و ممکن است به چند غدد لنفاوی مجاور گسترش یافته باشد. به بافت های مجاور یا رگهای خونی سرایت نکرده و به مکان های دیگری از بدن نیز سرایت نکرده است.

تشخیص سرطان لوزالمعده در مراحل اولیه ، از جمله در مرحله 2 ، دشوار است. به این دلیل که بعید است علایم قابل تشخیص باشد. اگر در این مرحله اولیه علائمی داشته باشید ، ممکن است تجربه کنید:

• زردی
• تغییر در رنگ ادرار
• درد یا حساسیت در قسمت فوقانی شکم
• کاهش وزن
• از دست دادن اشتها
• خستگی

درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• عمل جراحی
• تابش - تشعشع
• شیمی درمانی
• درمان های دارویی هدفمند

پزشک شما ممکن است از ترکیبی از این روش ها برای کمک به کوچک شدن تومور و جلوگیری از متاستازهای احتمالی استفاده کند. میزان بقای پنج ساله در افراد مبتلا به مرحله 2 سرطان لوزالمعده در حدود 30 درصد است.

 

 حتما بخوانید : سرما درمانی چیست و چه مزیت‌ها و عوارضی دارد

 

درمان سرطان لوزالمعده

درمان سرطان پانکراس به مرحله سرطان بستگی دارد. این دو هدف دارد: از بین بردن سلولهای سرطانی و جلوگیری از شیوع بیماری.کاهش وزن ، انسداد روده ، درد شکم و نارسایی کبدی از جمله عوارض شایع در طول درمان سرطان لوزالمعده است.

عمل جراحی

تصمیم برای استفاده از جراحی برای درمان سرطان لوزالمعده به دو چیز برمی گردد: محل سرطان و مرحله سرطان. با جراحی می توان تمام یا بعضی از قسمتهای لوزالمعده را برداشت.

این می تواند تومور اصلی را از بین ببرد ، اما سرطانی را که به قسمت های دیگر بدن گسترش یافته است از بین نخواهد برد. به همین دلیل ممکن است جراحی برای افرادی که مرحله پیشرفته سرطان لوزالمعده دارند مناسب نباشد.

پرتو درمانی

با گسترش سرطان در خارج از پانکراس ، سایر گزینه های درمانی باید بررسی شوند. در پرتودرمانی از اشعه ایکس و سایر پرتوهای پرانرژی برای از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده می‌شود.

شیمی درمانی

در برخی موارد ، پزشک ممکن است سایر درمان ها را با شیمی درمانی ترکیب کند ، که از داروهای کشنده سرطان برای جلوگیری از رشد سلول‌های سرطانی در آینده استفاده می‌کند.

درمان هدفمند

در این نوع درمان سرطان از داروها یا اقدامات دیگری استفاده می‌شود تا سلولهای سرطانی را به طور خاص هدف قرار دهد و برای از بین بردن آنها کار کند. این داروها برای آسیب رساندن به سلول‌های سالم یا طبیعی طراحی نشده اند.

پیش آگهی(پیش بینی) سرطان لوزالمعده

در دهه های اخیر میزان بقای سرطان پانکراس بهبود یافته است. تحقیقات و درمان های جدید در حال گسترش میزان بقای متوسط ​​پنج ساله برای افراد مبتلا به سرطان لوزالمعده است.

با این حال ، هنوز هم درمان این بیماری دشوار تلقی می‌شود. از آنجا که سرطان پانکراس به طور معمول علائم ایجاد نمی‌کند تا زمانی که سرطان در مراحل پیشرفته قرار گیرد ، احتمال گسترش سرطان یا متاستاز آن زیاد است. این امر درمان یا از بین بردن سرطان را دشوار می‌کند.ترکیب اقدامات جایگزین با درمان های پزشکی سنتی ممکن است به بهبود کیفیت زندگی شما کمک کند. یوگا ، مدیتیشن و ورزش های سبک ممکن است حس بهزیستی را تقویت کرده و در طی درمان احساس بهتری داشته باشید.

تشخیص سرطان لوزالمعده

تشخیص زودهنگام به طور قابل توجهی احتمال بهبودی را افزایش می‌دهد. به همین دلیل بهتر است در صورت مشاهده علائمی که مرتباً از بین نمی روند یا عود نمی کنند ، به پزشک مراجعه کنید.برای تشخیص ، پزشک علائم و سابقه پزشکی شما را بررسی می‌کند. آنها ممکن است یک یا چند آزمایش برای بررسی سرطان لوزالمعده سفارش دهند(دستور دهند یا تجویز کنند) ، مانند:

• CT یا MRI اسکن می‌کند تا تصویری کامل و دقیق از پانکراس شما بدست آورد
• سونوگرافی آندوسکوپیک ، که در آن یک لوله نازک و انعطاف پذیر با یک دوربین متصل به پایین معده وارد می‌شود تا تصاویر پانکراس را بدست آورد
• بیوپسی یا نمونه بافتی از پانکراس

آزمایش خون برای تشخیص وجود نشانگر تومور CA 19-9 که می تواند سرطان لوزالمعده را نشان دهد

امید به زندگی سرطان لوزالمعده

سرطان لوزالمعده یکی از کشنده ترین انواع سرطان است - متأسفانه ، بسیاری از بیماران تا زمانی که در خارج از پانکراس گسترش نیابد ، تشخیص نمی دهند. میزان بقای پنج ساله در تمام مراحل سرطان لوزالمعده 9 درصد است.پیروی از تمام توصیه های پزشک می تواند به بهبود شانس بهبود و زنده ماندن کمک کند. شما همچنین می توانید موارد زیر را در نظر بگیرید:

• مکمل های آنزیمی لوزالمعده برای بهبود هضم غذا
• داروهای ضد درد
• مراقبت پیگیری منظم ، حتی اگر سرطان با موفقیت برداشته شود

آیا سرطان لوزالمعده قابل درمان است؟

سرطان پانکراس قابل درمان است ، اگر زود تشخیص داده شود دو نوع عمل جراحی ، عمل ویپل(شلاق زدن) یا پانکراتکتومی ، می تواند بخشی یا تمام لوزالمعده را از بین ببرد. که این تومور سرطانی اولیه را از بین می برد.

متأسفانه ، بیشتر سرطان های پانکراس تا زمانی که سرطان در یک مرحله پیشرفته قرار نگیرد و از محل اصلی گسترش پیدا نکند ، تشخیص داده نمی شوند.جراحی ممکن است در مراحل آخر سرطان لوزالمعده مناسب نباشد. اگر سرطان به مناطق دیگر بدن گسترش یافته باشد ، برداشتن تومور یا پانکراس شما را درمان نمی‌کند. سایر روش های درمانی باید در نظر گرفته شود.

عوامل خطر سرطان لوزالمعده

در حالی که علت این نوع سرطان ناشناخته است ، عوامل خطر خاصی وجود دارد که ممکن است احتمال ابتلا به سرطان لوزالمعده را افزایش دهد. اگر شما:

• سیگار بکشید - 30 درصد موارد سرطان مربوط به سیگار کشیدن است
• چاق هستید
• به طور منظم ورزش نکنید
• رژیم های غذایی با محتوای چربی بالا بخورید
• مقادیر زیادی الکل بنوشید
• دیابت دارید
• با آفت کش ها و مواد شیمیایی کار کنید
• التهاب مزمن لوزالمعده داشته باشید
• آسیب کبدی دارند
• آفریقایی-آمریکایی هستند

سابقه خانوادگی سرطان لوزالمعده یا برخی اختلالات ژنتیکی داشته باشید که با این نوع سرطان ارتباط داشته باشد

دی ان ای شما در سلامتی و شرایطی که ممکن است ایجاد کنید تأثیر زیادی دارد. می توانید ژن هایی را به ارث ببرید که خطر ابتلا به سرطان لوزالمعده را افزایش می دهند.

جراحی سرطان لوزالمعده

اگر تومور محدود به لوزالمعده باشد ، ممکن است جراحی توصیه شود. اینکه یک گزینه جراحی باشد یا خیر ، به محل دقیق سرطان بستگی دارد.تومورهای محدود شده به "سر و گردن" لوزالمعده را می توان با روشی به نام عمل)ویپل(شلاق زدن)) (پانکراس کودوودنکتومی) از بین برد.

در این روش ، قسمت اول یا "سر" لوزالمعده و حدود 20 درصد از "بدن" یا قسمت دوم برداشته می‌شود. نیمه پایینی مجرای صفراوی و قسمت اول روده نیز برداشته می‌شود.در نسخه اصلاح شده این جراحی ، بخشی از معده نیز برداشته می‌شود.

انواع سرطان لوزالمعده

دو نوع سرطان لوزالمعده وجود دارد:

آدنوکارسینومایلوزالمعده: حدود ۹۵ درصد سرطان های پانکراس آدنوکارسینومای پانکراس هستند. این نوع سرطان لوزالمعده در سلولهای برون ریز لوزالمعده ایجاد می‌شود. اکثر سلولهای پانکراس این سلولهای برون ریز هستند که آنزیمهای پانکراس را می سازند یا مجاری پانکراس را تشکیل می دهند.

تومورهای نورو اندوکرین لوزالمعده (NETs): این نوع کمتر معمول سرطان لوزالمعده در سلولهای غدد درون ریز لوزالمعده ایجاد می‌شود. این سلول‌ها وظیفه ساخت هورمون ها را دارند ، از جمله آنهایی که به مدیریت قند خون کمک می کنند.

پیشگیری از سرطان لوزالمعده

محققان و پزشکان هنوز نمی فهمند که چه چیزی باعث سرطان لوزالمعده می‌شود. این همچنین بدان معنی است که آنها از مراحلی که می توانید برای جلوگیری از سرطان لوزالمعده بردارید نمی دانند.

برخی از عوامل خطر که احتمال ابتلا به این نوع سرطان را افزایش می دهند قابل تغییر نیستند.شامل جنسیت ، سن و دی ان ای شما می‌شود.با این حال ، برخی  تغییر در سبک زندگی و رویکردهای کلی سلامتی ممکن است خطر  را کاهش دهد. که شامل:

• ترک سیگار: سیگار کشیدن خطر ابتلا به انواع مختلف سرطان از جمله سرطان لوزالمعده را افزایش می‌دهد.
• کمتر بنوشید: نوشیدن زیاد ممکن است خطر ابتلا به پانکراتیت مزمن و احتمالاً سرطان لوزالمعده را افزایش دهد.
• وزن سالم داشته باشید: اضافه وزن یا چاقی عامل اصلی خطر ابتلا به چندین نوع سرطان است.

منبع : خبر گزاری اقتصاد آنلاین

چطور پمپ باد مناسب انتخاب کنیم؟

 

 

انتخاب یک کمپرسور می تواند شما را در صورتی که در این کار سررشته ای نداشته باشید، سردرگم و گیج کند. دلیل این است که طیف های وسیعی از خروجی های هوا برای این دستگاه وجود دارد.

در نتیجه برای اینکه خروجی هوای مناسبی داشته باشید، باید علم کافی در این زمینه کسب کرده باشید. در اینجا به مواردی در انتخاب مناسب این دستگاه اشاره شده است. چگونه یک کمپرسور مناسب انتخاب کنیم؟

۱)  ابزراهای هوایی را که مورد نیازتان است، تجزیه و تحلیل کنید. آیا شما قصد دارید از کمپرسور برای کارهای سنگین صنعتی استفاده کنید و یا قصد دارید از آن در اطراف خانه ی خود برای کارهای عجیب و غریب مانند باد کردن لاستیک خودروتان استفاده کنید؟اگر شما استفاده ی صنعتی از کمپرسورها داشته باشید، ممکن است به یک کمپرسور پیستونی و یک تانک نیاز داشته باشید.

همچنین اگر بخواهید از کمپرسور خود در اطراف خانه ی خود استفاده کنید ممکن است به یک کمپرسور پورتابل بدون تانک نیاز داشته باشید. – حجم و فشار دستگاهی را که نیاز دارید در نظر بگیرید.

به طور قطع، دستگاههای سنگین تر، حجم و فشار بیشتری نیاز دارد. اگر کمپرسور شما بیش از حد بزرگ باشد، به زمان زیادی برای پر شدن آن نیاز دارید و در نهایت بهره وری شما کاهش می یابد.

۲) بین کمپرسورهای پیستونی و پورتابل انتخاب مناسبی انجام دهید. در کل دو نوع کمپرسور وجود دارد. کمپرسورهای پیستونی در هنگامی که هوای آن تخلیه می شود، هوا را به داخل هل می دهند.

این نوع کمپرسورف هوا را درون تانکهایی ذخیره می کند. کمپرسورهای پرتابل، تانک ندارند و به طور پیوسته کار میکنند. کمپرسورهای پیستونی به دو دسته تقسیم می شوند. کمپرسورهای تک فاز، تنها از یک پیستون برای فشرده کردن هوا استفاده می کنند و در نهایت تا ۱۵۰ بار ظرفیت دارند.

توپ کمپرسور باریکارهایین در خانه های ذینفع. کمپرسورهای قابل حمل در صنعا و کرها رایج هستند. کمپرسور در زمینه هانیز استفاده می شود که مورد استفاده بنده است. دو سر آماده سازی نهایی عوامل ارزیابی کمپرسور و توصیه کمپرسور هستند.

شرکت ایران کمپرسور در زمینه تولید انواع کمپرسورهای باد بدون صدا وبدون روغن فعالیت می کند.یکی از مهم ترین ویژگی های کمپرسورهای تولیدی شرکت ایران کمپرسور گارانتی یکساله بدون قیدو شرط می باشد .

 

 

 

منبع : سایت ایران کمپرسور https://irancompressor.com/

افزایش طول عمر با عصاره هسته انگور!

 

یک ماده شیمیایی به دست آمده از عصاره هسته انگور، با پاکسازی سلول‌های قدیمی و فرسوده موش‌های پیر، عمر آنها را تا ۹ درصد افزایش می‌دهد. همچنین به نظر می‌رسد که این درمان، موش‌ها را از نظر جسمی سالم می‌کند و در صورت استفاده در کنار شیمی‌درمانی برای درمان سرطان، اندازه تومورها را کاهش می‌دهد.

یافته‌های این پژوهش، درمان‌های ضد پیری آینده را بهبود می‌بخشند تا سلول‌های پیر را که توانایی تکثیر خود را از دست داده‌اند، هدف قرار ‌دهند و موادی را که به بروز التهاب منجر می‌شوند، دفع ‌کنند.

تعداد سلول‌های پیر با بالا رفتن سن، افزایش می‌یابد و با بروز بیماری‌های گوناگون مرتبط با افزایش سن از جمله بیماری‌های قلبی-عروقی، دیابت نوع دو و پوکی استخوان مرتبط است.

"کیکسیا زو"(Qixia Xu)، پژوهشگر "دانشگاه آکادمی علوم چین"(UCAS) در شانگهای و همکارانش، برای یافتن ماده‌ای که ممکن است این سلول‌ها را از بین ببرد، مجموعه‌ای از مواد شیمیایی مرتبط با پیری را از نظر اثرات آنها بر سلول‌های پیر بررسی کردند. بررسی‌های این گروه پژوهشی، یک ماده شیمیایی موسوم به "پروسیانیدین سی۱"(PCC1) را نشان داد که در دانه‌های انگور یافت می‌شود.

به نظر می رسد که پروسیانیدین سی۱ در غلظت پایین، از تولید مواد التهابی توسط سلول‌های پیر جلوگیری می‌کند. این ماده شیمیایی در غلظت بالا، سلول‌های پیر را از بین ‌برد اما سلول‌های جوان‌تر را دست‌نخورده باقی گذاشت.

 

حتما بخوانید :  رژیم غذایی ضدالتهاب موجب بهبود علائم روماتیسم مفصلی می شود

 

پژوهشگران برای آزمایش اثربخشی پروسیانیدین سی۱ در حیوانات زنده، به ۱۷۱ موش دو ساله که تقریبا معادل انسان ۷۰ ساله بودند، این ماده شیمیایی را تزریق کردند. پروسیانیدین سی۱ به طور میانگین، طول عمر موش‌ها را تا ۹ درصد افزایش داد.

همچنین به نظر می‌رسد که این ماده شیمیایی، آمادگی جسمانی موش‌های جوان را بهبود می‌بخشد. موش‌های زیر دو سال، به مدت چهار ماه و هر دو هفته یک بار، یک محلول کنترل‌شده یا پروسیانیدین سی۱ را دریافت کردند و پس از آن مجموعه‌ای از آزمایش‌های فیزیکی را پشت سر گذاشتند. موش‌هایی که این درمان را دریافت کردند، در مقایسه با موش‌هایی که محلول کنترل‌شده را دریافت کرده بودند، بیشترین سرعت راه رفتن، قدرت بالاتر و استقامت بهتری هنگام دویدن روی تردمیل داشتند.

شیمی‌درمانی به عنوان روشی برای سرعت بخشیدن به پیری سلول‌های تومور شناخته شده است. پژوهشگران برای این که بفهمند آیا پروسیانیدین سی۱ می‌تواند سلول‌های پیر تومور را از بین ببرد و تأثیر شیمی‌درمانی را تقویت کند، این ماده شیمیایی را در کنار داروی موسوم به "میتوکسانترون"(Mitoxantrone) آزمایش کردند که برای درمان سرطان پستان، لنفوم غیر هاجکین، لوسمی میلوبلاستیک حاد و سایر سرطان‌ها استفاده می‌شود.

پژوهشگران، این درمان ترکیبی را روی موش‌هایی که سلول‌های تومور پروستات انسانی در آنها کشت شده بود، آزمایش کردند. درمان موش‌ها با پروسیانیدین سی۱ و میتوکسانترون، تومورها را تا حدود ۷۵ درصد کاهش داد؛ در حالی که شیمی درمانی به تنهایی، کاهش ۴۴ درصدی تومورها را به دنبال داشت.

"دوریان زیگلر"(Dorian Ziegler)، پژوهشگر "دانشگاه لوزان"(UNIL) سوئیس گفت: این واقعیت که به نظر نمی‌رسد این ماده شیمیایی روی سلول‌های سالم تأثیر بگذارد، نشان می‌دهد که شاید یک درمان نویدبخش ضدپیری باشد.

وی افزود: پژوهش‌های آینده باید بررسی کنند که آیا پروسیانیدین سی۱، اثرات مشابهی روی انسان دارد یا خیر.

این پژوهش، در مجله "Nature Metabolism" به چاپ رسید.

انتهای پیام

 

منبع : خبرگزاری ایسنا ،  نیوساینتیست

رژیم غذایی ضدالتهاب موجب بهبود علائم روماتیسم مفصلی می شود

 

 

یافته‌های متعددی نشان می‌دهد تغییرات رژیم غذایی می‌تواند علائم و نشانگرهای التهابی را در افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی بهبود بخشد.

یافته‌های جدید در مورد فواید رژیم ضد التهابی موسوم به ITIS که توسط بنیاد آرتریت به عنوان "رژیم غذایی مدیترانه ای سوپرشارژ" و "رژیم غذایی مدیترانه ای ۲.۰" معرفی می‌شود، بهبود درد و تورم مفاصل و همچنین یکی از علائم با درمان سخت یعنی خستگی را نشان داد.

دکتر «رکسانا کوراس»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کالیفرنیا، می‌گوید: «علامت خستگی در بیماری روماتیسم مفصلی علامت ناتوان کننده‌ای است. با فعالیت‌های روزانه بیماران تداخل می‌کند، و در حال حاضر، هیچ درمان مؤثری برای آن وجود ندارد.»

 

حتما بخوانید :  ۳ ویژگی کلیدی اُمیکرون شناسایی شد

 

پیروی از یک رژیم غذایی مدیترانه ای که از روغن زیتون به عنوان روغن اولیه استفاده می‌کند؛ بر مصرف میوه‌ها، سبزیجات، حبوبات، غلات کامل، آجیل و دانه‌ها تاکید دارد؛ و مقادیر متوسط ماهی و محصولات لبنی و مقادیر محدودی از گوشت قرمز و فرآوری شده و شکر در آن وجود دارد، با کاهش درد و بهبود عملکرد فیزیکی در افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی در کنار مصرف داروهای استاندارد همراه است.

اگرچه رژیم غذایی ITIS مبتنی بر رژیم غذایی مدیترانه ای است، اما برخی از تفاوت‌های کلیدی دارد که ناشی از تحقیقات نویسندگان در مورد غذاها و مواد تشکیل دهنده مرتبط با التهاب و کاهش درد است.

اجزای اصلی رژیم غذایی ITIS شامل موارد زیر است:

• نوشیدنی سبز خانگی حاوی سبزیجات و میوه‌های سبز هر روز صبح

• میوه‌های سرشار از آنزیم، مانند آناناس و پاپایا

• ماهی‌های روغنی مانند ساردین، سالمون یا ماهی تن، حداقل دو بار در هفته

• آووکادو، آجیل، دانه کنجد، یا کره کنجد

• مصرف روزانه دانه چیا و روغن بذر کتان

• ماست شیرین نشده و میسو (خمیر سویای تخمیرشده)

• چای سبز روزانه را جایگزین قهوه کنید

• زردچوبه (برای جذب بهتر با فلفل سیاه استفاده شود) و زنجبیل

محققان همچنین گمان می‌کنند که رژیم ITIS ممکن است در مورد چندین بیماری التهابی دیگر نیز مفید باشد، اما تحقیقات بیشتری برای تأیید آن لازم است.

منبع : خبرگزاری مهر ، اِوری دی هلث

۳ ویژگی کلیدی اُمیکرون شناسایی شد

به گفته محقق آفریقای جنوبی داده‌های اولیه نشان می‌دهد که سویه اُمیکرون ویروس کرونا بسیار قابل انتقال است.

به نقل از نیوز، پروفسور ویلم هانکوم، مدیر موسسه تحقیقات سلامت آفریقا در آفریقای جنوبی، گفت: احتمال ابتلای مجدد به این بیماری کمتر از یک درصد است و معمولا منجر به ابتلا به بیماری خفیف‌تری می‌شود.

وی اظهار کرد: سه چیزی که هفته پیش در مورد این سویه نمی‌دانستیم، در حال حاضر مشخص شده است. اولین موضوع این است که این ویروس به سرعت در آفریقای جنوبی در حال گسترش است. افزایش موارد ابتلا در این سویه بسیار سریع‌تر از موج‌های قبلی همه‌گیری با دیگر سویه‌هاست. بنابراین به نظر می‌رسد که اُمیکرون می‌تواند به راحتی گسترش یابد. هم‌اکنون تقریبا همه مواردی که در آفریقای جنوبی ثبت می‌شود، ابتلا به سویه اُمیکرون است.

دومین ویژگی این ویروس عفونت‌های مجدد است. نباید از یاد برد پس از ابتلا به کووید احتمال ابتلای مجدد حدود یک درصد یا حتی کمتر از آن است.

سومین مورد به موارد بالینی و شدت بیماری مربوط می‌شود.

 

حتما بخوانید : سرما درمانی چیست و چه مزیت‌ها و عوارضی دارد

 

هانکوم افزود: داده‌ها نشان می‌دهد این بیماری ممکن است در جوان‌ترها و همچنین آن دسته از جوانانی که واکسینه نشده‌اند، بیشتر رخ دهد و به‌ طور کلی یک بیماری خفیف‌تر به نظر می‌رسد اما باز هم می‌خواهم بگویم که باید محتاط باشیم. این نتایج حاصل روزهای ابتدایی است.

این در حالی است که آخرین آمار آژانس امنیت بهداشتی بریتانیا(HSA) نشان می‌دهد تا روز شنبه ۲۶ مورد دیگر از نوع اُمیکرون در سراسر بریتانیا گزارش شده که مجموع مبتلایان در این کشور تاکنون به ۱۶۰ مورد رسیده است.

روز شنبه اعلام شد: همه مسافرانی که به بریتانیا می‌رسند، باید آزمایش کووید را به دلیل ترس از شیوع نوع اُمیکرون انجام دهند.

وزیران بریتانیا گفتند: این تمهیدات به دنبال داده‌های جدید اجرا شده که نشان‌دهنده افزایش تعداد موارد ابتلا به ویروس جدید مرتبط با سفرهای خارجی است.

به گفته آنان این اقدام موقتی است.

انتهای پیام

منبع : خبرگزاری ایسنا ، 

سرما درمانی چیست و چه مزیت‌ها و عوارضی دارد

 

 

 

سرما درمانی یا کرایوتراپی تکنیکی است که در آن بدن چند دقیقه در معرض سرمای شدید قرار می‌گیرد. بعضی‌ها ادعا می‌کنند سرمای شدید می‌تواند سلامت ذهنی و جسمی را بهبود بدهد و حتی زندگی را طولانی‌تر کند. ولی پژوهش درباره کرایوتراپی تازه شروع شده است. بنابراین پزشکان از تمام فواید و خطرات بالقوه این روش آگاهی ندارند. در ادامه توضیح می‌دهیم که سرما درمانی چیست و چه انواعی دارد. همچنین مزیت‌ها، عوارض جانبی و خطرات آن را برمی‌شماریم و نکاتی را بیان می‌کنیم که باید پیش از کرایوتراپی بدانید.

انواع سرما درمانی

می‌توان از سرما درمانی برای تمام بدن یا فقط قسمتی از آن استفاده کرد. سرما درمانی موضعی به‌روش‌های گوناگونی انجام می‌شود، مثلا با استفاده از کیسه یخ، ماساژ یخ، اسپری سردکننده، حمام یخ و گاهی نیز با پروب کرایوتراپی که روی بافت مدنظر استفاده می‌شود. بعضی از افراد فقط از سرما درمانی صورت استفاده می‌کنند و بعضی برای بخش‌های خاصی از بدن مانند مفاصل دردناک.

سرما درمانی کل بدن محبوب‌ترین نوع سرما درمانی است. در این روش فرد ۳ تا ۵ دقیقه در اتاقک سرمادرمانی می‌نشیند. طرف‌داران این روش عقیده دارند که چند دقیقه غوطه‌ورکردن بدن در هوای بسیار سرد فوایدی برای سلامتی دارد. در سرمادرمانی کل بدن فرد در اتاقکی محصور یا در محفظه کوچکی قرار می‌گیرد که بدن او را احاطه کرده ولی از بالا و قسمت سر باز است. دمای محفظه بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ درجه فارنهایت (۹۳ تا ۱۴۹ سانتی‌گراد) پایین می‌آید و فرد دو تا چهار دقیقه در هوایی به‌شدت سرد قرار می‌گیرد.

یک جلسه کرایوتراپی نیز مفید است، ولی اگر مرتب استفاده شود، بیشترین تأثیر را خواهد داشت. بعضی از ورزشکاران ۲ بار در روز از سرما درمانی استفاده می‌کنند، بعضی نیز ۱۰ روز پشت‌سر هم و سپس یک بار در ماه.

سرما درمانی روش درمانی غیرپزشکی در مخزن یا مکان مشابهی است. البته پزشکان نیز از سرمادرمانی استفاده می‌کنند. برای نمونه می‌توان به سرما درمانی زگیل یا سلول‌های سرطانی اشاره کرد.

گرچه در ابتدا سرمادرمانی ناخوشایند است، معمولا با هر جلسه بهتر می‌شود، زیرا بدن با دمای پایین سازگار می‌شود.

فواید سرما درمانی

۱. تسکین درد و التیام عضلات

 

سرما درمانی می‌تواند به رفع درد عضلانی و همچنین بعضی از مشکلات مفصلی و عضلانی مانند آرتروز کمک کند. سرمادرمانی موجب بهبود سریع‌تر آسیب‌های ورزشی نیز می‌شود.

مدت‌هاست که پزشکان استفاده از کیسه یخ روی عضلات آسیب‌دیده و دردناک را توصیه می‌کنند. انجام این کار می‌تواند گردش خون را پس از برداشتن کیسه یخ افزایش دهد و موجب التیام آسیب و تسکین درد شود. بسیاری از ورزشکاران نیز سال‌هاست از سرما درمانی برای درمان آسیب‌دیدگی‌ها استفاده می‌کنند. سرمادرمانی می‌تواند عصب تحریک‌شده را بی‌حس کند و درد را تسکین دهد. پزشکان با قراردادن پروب کوچکی روی بافت نزدیک ناحیه آسیب‌دیده آن را درمان می‌کنند. این روش می‌تواند به درمان عصب تحت‌فشار/گیرافتادگی عصب (pinched nerves) یا نوروم یا تومور عصبی، درد مزمن یا حتی آسیب‌های حاد کمک کند.

مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۰ نشان داد که سرما درمانی موجب تسکین موقتی درد ناشی از روماتیسم مفاصل می‌شود. این پژوهش نشان داد که سرما درمانی با کیسه یخ می‌تواند اثرات مخرب ورزش شدید را کاهش دهد. افرادی که از سرمادرمانی استفاده کردند نیز درد کمتری را گزارش دادند.

مطالعه دیگری در سال ۲۰۱۷ نیز مزیت‌های سرما درمانی برای تسکین درد عضلانی و تسریع بهبودی را تأیید کرد. البته این مطالعه نشان داد که غوطه‌ورشدن در آب سرد از سرمادرمانی کل بدن مؤثرتر است.

البته همه مطالعات نقش سرمادرمانی در بهبود عضلات را تأیید نمی‌کنند. در بررسی بنیاد پژوهش‌های پزشکی کاکرین در سال ۲۰۱۵ که چهار مطالعه درباره اثر سرما درمانی بر تسکین درد عضلانی را بررسی می‌کند، هیچ مزیت جالب‌توجهی مشاهده نشد.

 

حتما بخوانید : علت ادرار تیره؛ شایع‌ترین دلایل و روش درمان

 

۲. کاهش وزن

سرما درمانی به‌تنهایی موجب کاهش وزن نمی‌شود، ولی می‌تواند به فرایند کاهش وزن کمک کند. در تئوری، سرما بدن را وادار می‌کند سخت‌تر کار کند تا گرم بماند.

بعضی از ارائه‌دهندگان خدمات سرمادرمانی ادعا می‌کنند که چند دقیقه سرما می‌تواند متابولیسم را برای تمام روز افزایش بدهد. آنها ادعا می‌کنند فرد دیگر احساس سرما نمی‌کند، زیرا متابولیسم او در واکنش به دمای سرد تنظیم شده و افزایش پیدا کرده است.

بر اساس مطالعه کوچکی در سال ۲۰۱۶، پس از ۱۰ دقیقه سرمادرمانی هیچ تغییر درخوری در ترکیب بدن مشاهده نشد.

سرما درمانی به تسکین درد عضلانی کمک می‌کند، بنابراین می‌تواند پس از آسیب‌دیدگی، برگشتن به برنامه ورزشی تناسب‌اندام را آسان‌تر کند. این مزیت بالقوه سرمادرمانی برای کاهش وزن فقط شامل افرادی می‌شود که به‌دلیل درد نمی‌توانند ورزش کنند.

۳. کاهش درد آرتروز

فقط سرمادرمانی موضعی برای درمان مشکلات جدی مؤثر نیست؛ در مطالعه‌ای سرما درمانی کل بدن در افراد مبتلا به آرتروز درد را به‌میزان چشمگیری کاهش داد. سرمادرمانی امکان انجام فیزیوتراپی و کاردرمانی تهاجمی‌تر را نیز فراهم کرد و در نهایت موجب شد برنامه‌های توان‌بخشی مؤثرتر شوند.

۴. کاهش التهاب

التهاب یکی از راه‌های مبارزه سیستم ایمنی بدن با عفونت است، ولی گاهی سیستم ایمنی بیش‌ازحد واکنش نشان می‌دهد و موجب التهاب مزمن می‌شود. التهاب مزمن نیز موجب بروز مشکلات و بیماری‌های مختلف می‌شود، مانند:

• سرطان؛
• دیابت؛
• افسردگی؛
• زوال عقل؛
• آرتروز.

بنابراین کاهش التهاب می‌تواند سلامت کلی بدن را بهبود و خطر ابتلا به تعداد زیادی بیماری‌ مزمن را کاهش بدهد.

بعضی از مطالعات نشان می‌دهند که سرما درمانی می‌تواند التهاب را کاهش بدهد. البته بیشتر پژوهش‌ها روی موش انجام شده‌اند. بنابراین برای تأیید داده‌ها باید پژوهش‌ بیشتری روی انسان انجام شود.

۵. پیشگیری از زوال عقل و آلزایمر

گرچه برای ارزیابی اثربخشی این روش به پژوهش‌های بیشتری نیاز است، از نظر تئوری می‌توان گفت سرما درمانی کل بدن می‌تواند به پیشگیری از آلزایمر و سایر انواع زوال عقل کمک کند، زیرا اثرات ضداکسیداتیو و ضدالتهابی سرمادرمانی می‌توانند در مقابله با پاسخ‌های استرس اکسیداتیو و التهابی که در آلزایمر رخ می‌دهند، مؤثر باشند.

بر اساس مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۲، مطرح شد که استفاده از سرما احتمالا باعث می‌شود التهاب و استرس اکسیداتیو مرتبط با این مشکلات کاهش پیدا کند:

• زوال عقل؛
• اختلال شناختی خفیف؛
• سایر اشکال زوال شناختی مرتبط با سن.

۶. پیشگیری از سرطان و درمان آن

سرماجراحی یا کرایوسرجری پوست

سرما درمانی کل بدن التهاب را کاهش می‌دهد، پس می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را کم کند.

سرمادرمانی پزشکی از روش‌های درمانی اثبات‌شده برای انواع خاصی از سرطان است. پزشک می‌تواند از سرمادرمانی برای منجمدکردن سلول‌های سرطانی پوست یا دهانه رحم و گاهی برای ازبین‌بردن سایر سرطان‌ها استفاده کند.

گاهی پزشکان از سرما درمانی موضعی و هدفمند که سرماجراحی یا کرایوسرجری (cryosurgery) نامیده می‌شود برای درمان سرطان استفاده می‌کنند. این روش با منجمدکردن سلول‌های سرطانی و احاطه‌کردن آنها با کریستال‌های یخ انجام می‌شود. از این روش برای درمان بعضی تومورهای کم‌خطر در انواع خاصی از سرطان مانند سرطان پروستات استفاده می‌شود.

۷. کاهش اضطراب و افسردگی

سرمادرمانی التهاب را کاهش می‌دهد، بنابراین می‌تواند مشکلات سلامت روان مرتبط با التهاب را نیز درمان کند. برخی از پژوهش‌های اولیه درباره سرمادرمانی و سلامت روان نیز از این ادعا پشتیبانی می‌کنند.

مطالعه کوچکی در سال ۲۰۰۸ نشان داد که سرمادرمانی در یک‌سوم افراد مبتلا به افسردگی یا اضطراب، علائم را دست‌کم ۵۰درصد کاهش می‌دهد. این کاهش علائم در مقایسه با کسانی که سرمادرمانی نمی‌شدند بسیار بیشتر بود.

در سرما درمانی کل بدن دمای بسیار سرد می‌تواند موجب پاسخ‌های هورمونی فیزیولوژیکی شود. این پاسخ‌های هورمونی شامل ترشح آدرنالین، نورآدرنالین (noradrenaline) و اندورفین می‌شود و می‌تواند روی کسانی که دچار اختلالات خلقی مانند اضطراب و افسردگی هستند، اثری مثبت داشته باشد.

۸. بهبود و درمان مشکلات پوستی مانند اگزما

اگزما (درماتیت آتوپیک) از بیماری‌های التهابی مزمن پوستی است که موجب می‌شود بخش‌هایی از پوست دچار خشکی و خارش شوند. در آزمایشی روی افراد مبتلا به اگزما در سال ۲۰۰۸، از شرکت‌کنندگان خواسته شد مصرف داروهای ضداگزمای خود را قطع و از سرما درمانی استفاده کنند. بسیاری از آنها شاهد بهبود علائم خود بودند، گرچه بعضی از سرمازدگی در بخش‌های کوچکی از پوست شکایت داشتند.

سرمادرمانی می‌تواند سطح آنتی‌اکسیدان‌ها را در خون بالا ببرد و هم‌زمان التهاب را کاهش بدهد، پس منطقی است که سرمادرمانی موضعی و کل بدن بتوانند به درمان درماتیت آتوپیک کمک کنند.

مطالعه دیگری (روی موش‌ها) نیز تأثیر سرمادرمانی بر درمان آکنه را نشان داد. در این مطالعه از سرما درمانی برای هدف‌قراردادن غدد چربی استفاده شد.

۹. درمان سردردهای میگرنی

سرما درمانی می‌تواند با خنک و بی‌حس‌کردن اعصاب در ناحیه گردن به درمان میگرن کمک کند. در پژوهشی، استفاده از پوششی دور گردن که دو کیسه یخ منجمد را روی شریان‌های کاروتید گردن قرار می‌داد، درد میگرن داوطلبان را به میزان چشمگیری کاهش داد.

تصور می‌شود تأثیرگذاری این روش به‌علت خنک‌کردن خونی است که از رگ‌های درون‌جمجمه‌ای عبور می‌کند. شریان‌های کاروتید دو رگ بزرگ در دو طرف گردن هستند که از رگی به‌نام کاروتید مشترک منشعب می‌شوند. این دو رگ نزدیک سطح پوست و بنابراین در دسترس‌اند.

خطرات و عوارض جانبی سرما درمانی

رایج‌ترین عوارض جانبی تمام انواع سرمادرمانی عبارت‌اند از:

• بی‌حسی؛
• سوزش یا سوزن‌سوزن‌شدن؛
• تحریک و قرمزی پوست.

البته این عوارض جانبی بیشتر مواقع موقتی هستند. اگر این عوارض ظرف ۲۴ ساعت برطرف نشدند، به پزشک مراجعه کنید.

هرگز نباید از سرمادرمانی بیش از زمان توصیه‌شده استفاده کنید. زمان توصیه‌شده برای سرما درمانی کل بدن ۴ دقیقه است. انجام سرمادرمانی بیشتر از چند دقیقه می‌تواند کشنده باشد. فرد هرگز نباید هنگام سرمادرمانی بخوابد و باید به زمان هر جلسه توجه داشته باشد تا مطمئن شود که طولانی‌تر از زمان توصیه‌شده نیست.

اگر از کیسه یخ یا حمام یخ در خانه استفاده می‌کنید، هرگز نباید یخ را بیش از ۲۰ دقیقه روی ناحیه مدنظر قرار دهید. کیسه‌های یخ را در حوله‌ای بپیچید تا به پوست شما آسیب نزند.

سرما درمانی به‌طور کلی خطری ندارد، ولی بهتر است که پیش از انجامش با پزشک صحبت کنید.

سرما درمانی برای چه کسانی توصیه نمی‌شود

افراد مبتلا به دیابت یا بیماری‌هایی که روی اعصاب اثر می‌گذارند نباید از سرمادرمانی استفاده کنند، زیرا ممکن است نتوانند اثر سرما درمانی را کاملا حس کنند و این می‌تواند موجب آسیب عصبی بیشتر شود.

سرما درمانی برای این افراد ممنوع است:

• زنان باردار؛
• کودکان؛
• افراد با فشارخون بسیار بالا؛
• مبتلایان به بیماری‌های قلبی.

نکات و راهنمایی‌های لازم برای سرما درمانی

اگر به نوعی بیماری مبتلا هستید که می‌خواهید با سرما درمانش کنید، حتما درباره‌اش با فردی که سرمادرمانی را برای شما انجام می‌دهد صحبت کنید. همیشه بهتر است پیش از استفاده از هر نوع درمانی، با پزشک مشورت کنید.

اگر از سرما درمانی کل بدن استفاده می‌کنید:

• لباس‌های خشک و گشاد بپوشید؛
• برای محافظت در برابر سرمازدگی جوراب و دستکش داشته باشید؛
• در طول درمان در صورت امکان به اطراف حرکت کنید تا جریان خون حفظ شود.

در صورت نیاز به سرماجراحی، پزشک درباره آمادگی‌های لازم پیش از آن با شما صحبت خواهد کرد. این آمادگی‌ها می‌تواند شامل پرهیز از خوردن و آشامیدن ۱۲ ساعت پیش از جراحی باشد.

سخن پایانی

شواهد فراوانی نشان می‌دهند که سرما درمانی می‌تواند به برطرف‌کردن طیف وسیعی از مشکلات کمک کند، از جمله کُند یا وارونه‌کردن پیری پوست، کمک به کاهش چربی بدن و جلوگیری از بیماری‌های مزمن. بعضی از پژوهش‌ها نیز از مزایای سرما درمانی پشتیبانی می‌کنند، ولی تا زمانی که پژوهش‌های بیشتری این ادعاها را تأیید نکنند، نمی‌توان دقیق مشخص کرد که سرمادرمانی چقدر می‌تواند روش درمانی مؤثری باشد.

 

منبع : سایت چطور

علت ادرار تیره؛ شایع‌ترین دلایل و روش درمان

 

 

 

علت ادرار تیره چیست؟ شاید عارضه‌ای بی‌خطر باشد، اما احتمال وجود بیماری جدی نیز وجود دارد. شاید با دیدن ادرار تیره فکر کنید که باید آب بیشتری بنوشید، اما کم‌آبی تنها دلیل ادرار تیره نیست و در صورت برطرف‌نشدن مشکل، باید به پزشک مراجعه کنید. در ادامه درباره علل تیره شدن رنگ ادرار و گزینه‌های درمانی آن صحبت می‌کنیم. برای شناخت انواع خطرناک ادرار تیره، با ما همراه باشید.

ادرار تیره چیست؟

وقتی رنگ ادرار تیره‌تر از رنگ زرد یا کاهی معمول باشد، به آن ادرار تیره می‌گویند. این ادرار تیره می‌تواند رنگ‌های مختلفی داشته باشد، اما معمولا به‌رنگ‌های قهوه‌ای، زرد سیر یا سرخ دیده می‌شود.

ادرار در کلیه‌ها تولید می‌شود. هنگامی که غذا و مایعات مصرف می‌کنید، از سیستم گوارشی شما عبور می‌کنند، مواد مغزی‌شان وارد خونتان می‌شود و در نهایت کلیه‌ها مواد زائدش را جدا و با ادرار از بدن خارج می‌کنند.

در حالت ایدئال، ادرار باید زرد روشن باشد. این یعنی بدن کم‌آب نیست. علت ادرار تیره معمولا کم‌آبی است، اما می‌تواند نشانه وجود مواد اضافی و خطرناک در بدن نیز باشد. مثلا ادرار قهوه‌ای تیره می‌تواند نشانه بیماری کبدی باشد. ادرار خونی یا قرمز هم نشانه مشکلاتی مانند آسیب مستقیم به کلیه‌هاست.

در صورت دیدن این نشانه‌ها، باید سریع به پزشک مراجعه کنید.

ادرار تیره نشانه چه بیماری‌هایی است؟

علت ادرار تیره می‌تواند یکی از موارد زیر باشد:

• هپاتیت؛
• رابدومیولیز؛
• کم‌آبی؛
• ضربه؛
• انسداد صفرا؛
• سنگ صفرا؛
• سنگ مثانه؛
• سرطان مثانه؛
• زردی؛
• بیماری کبدی؛
• سرطان کلیه؛
• سرطان لوزالمعده؛
• مالاریا؛
• عوارض داروهای رقیق‌کننده خون؛
• سنگ کلیه.

ورزش‌های بسیار سنگین نیز می‌توانند از دلایل ادرار تیره باشند. ورزش سنگین می‌تواند به ماهیچه‌ها آسیب برساند و باعث افزایش مواد دفعی در بدن شود. این مسئله رنگ ادرار را صورتی یا نوشابه‌ای می‌کند.

شایع‌ترین دلایل ادرار تیره

۱. کم‌آبی

ادرار تیره بیشتر مواقع نشانه کم‌آبی بدن است که معمولا این نشانه‌ها را دارد:

• خشکی دهان و لب‌ها؛
• تشنگی؛
• سرگیجه یا ضعف؛
• مشکل قورت‌دادن غذای خشک؛
• یبوست؛
• کوفتگی.

کودکان، کهن‌سالان و افراد مبتلا به بیماری‌های شدید مانند سرطان بیشتر در معرض کم‌آبی قرار دارند. بیشتر مواقع، این عارضه با نوشیدن مایعات شفاف مثل آب یا دمنوش برطرف می‌شود.

در صورت داشتن علائم زیر، باید به پزشک مراجعه کنید:

• سستی؛
• خشکی شدید دهان و زبان؛
• ضربان ضعیف قلب؛
• فشار خون پایین؛
• قطعی ادرار یا کاهش شدید آن.

۲. مصرف انواع غذا، نوشیدنی یا دارو

شاید غذاها و نوشیدنی‌ها علت ادرار تیره باشند. لبو و توت سیاه می‌توانند ادرار را قرمز کنند و خوردن ریواس می‌تواند ادرار را به‌رنگ قهوه‌ای تیره دربیاورد.

بعضی داروها نیز می‌توانند باعث تغییر رنگ ادرار به قرمز، نارنجی، آبی، سبز یا قهوه‌ای شوند.

۳. کم‌خونی ناشی از تخریب گلبول‌های قرمز

گلبول‌های قرمز خون در مغز استخوان ایجاد می‌شوند. معمولا بدن گلبول‌های قرمز قدیمی یا ناقص را در طحال نابود می‌کند. اگر به‌اشتباه گلبول‌های قرمز زیادی نابود شوند، فرد به کم‌خونی ناشی از تخریب گلبول‌های قرمز (hemolytic anemia) مبتلا می‌شود.

بیماری‌های خونی معمول، مانند تالاسمی یا کم‌خونی داسی‌شکل، می‌توانند از دلایل این عارضه باشند. همچنین ممکن است این مسئله ناشی از عوارض بعضی داروها باشد یا پس از انتقال خون رخ بدهد.

این نوع کم‌خونی می‌تواند علاوه بر ادرار تیره، چنین علائمی نیز داشته باشد:

• کوفتگی؛
• سرگیجه؛
• تپش قلب؛
• رنگ‌پریدگی؛
• سردرد؛
• زردی (در پوست و چشم)؛
• بزرگ‌شدن کبد یا طحال.

در موارد شدید‌تر، این علائم هم دیده می‌شوند:

• لرز؛
• تب؛
• درد شکم و کمر؛
• شوک.

۴. عفونت مجاری ادراری

عفونت مجاری ادراری می‌تواند علت ادرار تیره باشد و هنگامی رخ می‌دهد که باکتری از طریق میزراه وارد مثانه شود. احتمال ابتلا به این عارضه در زنان بیشتر است و بسیاری از افراد آن را به‌نام عفونت مثانه یا عفونت کیستی می‌شناسند.

علائم عفونت مجاری ادراری عبارت‌اند از:

• سوزش و درد در هنگام ادرار؛
• احساس درد یا فشار در شکم؛
• تکرر ادرار؛
• ادرار کدر، تیره یا خونی.

۵. هپاتیت سی

ویروس هپاتیت سی می‌تواند باعث عفونت کبد شود. این بیماری در مراحل اولیه خود علائم کمی دارد و بسیاری از افراد تا زمان شروع آسیب به کبد متوجه آن نمی‌شوند. به‌علت اثر این بیماری بر تصفیه مواد دفعی در کبد، این نوع هپاتیت می‌تواند علت ادرار تیره باشد.

معمولا بعد از ۲ هفته تا ۶ ماه پس از آلودگی به ویروس، این علائم در فرد مبتلا دیده می‌شوند:

• کوفتگی؛
• درد ماهیچه‌ها؛
• درد مفاصل؛
• تب؛
• تهوع یا اشتهای کم؛
• درد شکم؛
• خارش پوست؛
• ادرار تیره؛
• زردی.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

در صورت مشاهده خون در ادرار یا ادرار تیره‌ای که پس از نوشیدن آب برطرف نمی‌شود، به پزشک مراجعه کنید. مشخص‌شدن علت ادرار تیره اهمیت زیادی دارد. اگر ادرار تیره با درد شدید، به‌خصوص در کمر، همراه باشد، شاید فرد به سنگ کلیه یا عفونت مجاری ادراری دچار شده باشد.

اگر درد و سایر نشانه‌های بیماری شدیدتر شدند یا علائمی مانند تهوع، استفراغ و تب شدید بروز کردند، باید سریع به پزشک مراجعه کنید.

تشخیص علت ادرار تیره

اگر ادرار تیره به‌علت کم‌آبی یا عوارض دارو نباشد، پزشک باید فرد را کامل معاینه کند که شامل بررسی سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی و آزمایش ادرار می‌شود.

در آزمایش ادرار، مقداری از ادرار را در آزمایشگاه برای پی‌بردن به بیماری زمینه‌ای بررسی می‌کنند. وجود این موارد در ادرار بررسی می‌شود:

• باکتری؛
• بیلی‌روبین؛
• کریستال‌؛
• قند؛
• پروتئین؛
• گلبول قرمز؛
• گلبول سفید.

در حالت ایدئال، نمونه ادرار باید اولین ادرار صبح باشد. این ادرار بیشترین احتمال نشان‌دادن اختلالات را دارد، زیرا غلیظ‌تر است. اگر آزمایش نتیجه‌ای غیرعادی داشته باشد، شاید آزمایش‌های بیشتری لازم شوند، مثلا آزمایش خون یا کشت ادرار که نوع باکتری موجود در ادرار را نشان می‌دهند.

همچنین آزمایش شمارش گلبول‌های خون یا CBC و آزمایش متابولیک کامل هم می‌توانند اختلال کلیه‌ها یا کبد را نشان بدهند.

شیوه درمان ادرار تیره به سابقه پزشکی و نتیجه آزمایش‌ها بستگی خواهد داشت.

پیشگیری از ادرار تیره

اگر علت ادرار تیره مصرف دارو باشد، باید به مصرف آنها ادامه داد و در صورت نگرانی درباره ارتباط رنگ ادرار با داروهای مصرفی، با پزشک مشورت کرد. همچنین می‌توان از غذاهایی که باعث تیره‌شدن ادرار می‌شوند اجتناب کرد.

اگر علت ادرار تیره کم‌آبی باشد، باید آب بیشتری بنوشید. در بهترین حالت، باید روزانه ۳ لیوان ادرار دفع کنید و این کار را در ۴ تا ۶ نوبت انجام دهید. سعی کنید پس از بیدارشدن، یک لیوان آب بنوشید. همچنین می‌توانید همیشه یک بطری بزرگ آب همراه خود داشته باشید تا به‌اندازه کافی آب بنوشید. اگر ادرار شما خیلی کم‌رنگ باشد و مثل آب به نظر برسد، یعنی میزان آب مصرفی‌تان کافی یا حتی کمی زیاد بوده است.

به خاطر داشته باشید که اگر تغییر رنگ ادرار به‌دلیل مصرف غذا یا بعضی داروها نیست، آن را به پزشک گزارش دهید. همچنین در صورت مشاهده خون در ادرار، باید سریع به پزشک مراجعه کنید.

سخن پایانی

بیشتر مواقع علت ادرار تیره کم‌آبی، غذایی که خورده‌اید یا یکی از داروهایتان است. در این صورت، ادرار شما بعد از ۲ تا ۳ روز به رنگ عادی خود برمی‌گردد. اما اگر ادرار قهوه‌ای، قرمز یا کدر باشد و به رنگ کاهی کم‌رنگ برنگردد، لازم است معاینات پزشکی انجام شوند.

 

منبع : سایت چطور